अश्रूंचा सागर आटला कि
कंठात हुंदका दाटला कि
सुखाचा सदरा फाटला कि
हळूच स्फुरते कविता बिविता
हळवं कातर मन ढवळून
आतलं आतलं हलवून बिलऊन
वेदनेचा बांध फुटला कि
हळूच स्फुरते कविता बिविता
मनाची घालमेल थांबली कि
विरहाची दुःखे लांबली कि
तगमग तगमग वाढली कि
हळूच स्फुरते कविता बिविता
जगणं बिगण फुलवून
नितळ भावना खुलवून
शब्द शब्द कुरवाळले कि
हळूच स्फुरते कविता बिविता
गर्द आभाळ निवून जावा
पाऊस थोडा पिऊन घ्यावा
मृदगंध पसरून वीरला कि
हळूच स्फुरते कविता बिविता ..
Rashmi M.
No comments:
Post a Comment