आला आला रे डोंबारी
त्याच्या हाती काठी दोरी
पोरीसंगे तो दाखवतो
फुटक्या जगण्याची लाचारी
दोर टांगतो आकाशाला
तालावर पोरं नाचवतो
टिचकीभर या पोटासाठी
जीव दावणीला आंथरतो
एकाएका पैशासाठी
हात पसरतो दारोदारी
चिंध्यांचा संसार मांडतो
उघड्यावरती भर बाजारी
किती यातना सोसत जातो
भोग कशाचे मोजत जातो
सोस कशाचा नसे बापुडा
बिनबोभाटा भोगत जातो
रश्मी पदवाड
२३.११.२०
No comments:
Post a Comment