जेव्हा फार एकटे असतो तेव्हा एकटे नसतो आपण
गोतावळा होतो.. कोलाहल झोंबतो
जीव गुदमरतो
खूप गर्दीत असतो तेव्हा गर्दीत कुठे असतो आपण ?
फार एकटे असतो .. आतली हाक पोचतच नाही कुणापर्यंत
आतच विरते .. जीव चडफडतो
असल्या नसल्या जाणिवांचे सगळे नुसतेच भास असतात.
आहे तसे नसतेच काही
नसलेले असते पण बरेच काही
असल्या-नसल्या वाटण्याचे सगळे भास ठरतात शेवटी.
ध्यानीमनी दिसते ते भास असतात
किंवा नुसतीच आस असते.
सगळी दुनियाच जगते आहे एकतर आस लावून
किंवा भास ओढून ..
मग ..वस्तू दिसतात, माणसे दिसतात, रस्ते दिसतात
हे सगळं खरंच आहे .. की हेही सगळे भास ?
की मी निर्मनुष्य एखाद्या बेटावर भासमयी विश्वाच्या पसाऱ्यात
एकटी जगते आहे ?
मी दिसणारी मी तरी आहे का
की आहे एखाद्याचा भास ..
की ..मग, मी माझाच भास
कुणाच्याही विश्वात नसणारा
तात्पुरता मनःपटलावर उमटलेला ..
भास आहे तोपर्यंतच जगून घेऊ का
एकदिवस पाण्यावरचा बुडबुड्याप्रमाणे विरून जाईन मग
बुडबुडा - खरंच असतो ?
(c)रश्मी पदवाड मदनकर
१३ जुलै १८
No comments:
Post a Comment