सोंग

जगण्याचाच शाप झालाय
मृत्यू पावलय सगळंच
संवेदनेचा मृत्यू
सहिष्णुतेचा मृत्यू
जगण्यासाठी लागणाऱ्या
संभावनेचा मृत्यू

मृत्यू पावलाय माणूस
माणसातलं माणूसपण
मरण पावलंय जगणं
जगण्यातलं मीपण

विचार मेलेत, आचार मेलेत
मेलेत सगळे संस्कार
मेलीय ओळख, मेलाय संवाद
उरलाय केवळ अंधार

मेली मैत्री मेलंय प्रेम
नातीही मृत्यू पावली
मेला जिव्हाळा नि मेली माया
उरलीय केवळ काया

आता जगतायेत अर्थहीन सुरावटी
रंगरंगोटी चढवलेला मुखवटा
आयुष्य सरकत राहते 
जिवंतपणाची खून शोधत
उंची गाठता गाठता
हरवलेली खोली शोधत

उडण्याचे स्वप्न पाहत
मरण्याआधीची कन्हती आत्मा
त्याच त्याच वर्तुळात भटकत राहते
वांझोट्या अपेक्षांचे बोचके कोंबत
प्राणहीन शरीर सोंग वठवत राहते



Rashmi  / 19/10/2016